Ik heb nog heel wat foto’s gemaakt en indrukken opgedaan tijdens onze vakantie in de buurt van Vias, Languedoc-Roussillon, Frankrijk. Voor wie het leuk vindt (en voor mezelf, want een blog is toch ook een digitaal logboek waarin herinneringen worden bewaard en gedeeld) laat ik de komende tijd ook nog wat zien uit de plaatsen Montpellier, Avignon en Orléans.
Vias is een onbeduidend plaatsje, maar toch zag ik genoeg huizen, straatjes, vensters en doorkijkjes die de moeite van het fotograferen waard zijn. Grappig dat ik de eerste keer door het kleine centrum dwaalde en allerlei charmante, afgebladderde deuren en vensters vastlegde (ik heb ze hier maar niet allemaal in de slide show gezet…) De dag voor ons vertrek liep ik nog eens zo’n rondje door het hart van Vias en toen dacht ik: eigenlijk is het ook een combinatie van verveloze troep en achterstallig onderhoud. Leuk voor de vakantie, maar ik zou zelf toch even aan de slag gaan om de boel te vernieuwen en op te fleuren… Maar misschien was ik al een beetje bezig met afscheid nemen? Partir, c’est mourir un peu. Mais ce sentiment de nostalgie et déplace des images s’estomper avec le temps. (Tja, met Google Translate kan iedere sukkel een talenwonder worden… Maar is dit ook correct Frans? Faites-moi savoir.)
VRIJSPRAAK 
Ik vind het niet verveloos, het is typisch van de Languedoc streek en ik vind het aangenaam mooi.
Ik ook hoor, anders zou ik er niet zo veel foto’s maken. En ach, het is ook half-serieus bedoeld. Het maakt verschil in welke stemming je ergens wandelt. Bij aankomst is alles nieuw en verrassend, als je er al een paar weken rondgelopen hebt en je op het punt staat weer te vertrekken, krijg je misschien ook oog voor de minder fraaie aspecten en gaat een mens als ik zich ‘onthechten’. En ik heb een overdosis verweerde kozijnen, afgebladderde vensters en halfvergane luiken tot me genomen. Het heeft charme – en daar heb ik zeker oog voor: http://bit.ly/cMcQ9G – maar soms vraag je je ook af waarom er (zo op het oog) niet wat meer aan het onderhoud gedaan is. Het heeft ook met het klimaat te maken. Verf wordt door de hete zon enorm snel aangetast. En vergeet niet dat Nederland op veel plaatsen een aangeharkte, schoongeveegde en opgepoetste indruk maakt. Dat hoort bij onze cultuur. We hebben iets met zeep en soda en doen alles graag ‘strak in de verf’ 😉