Vrede en vrijheid – een moslima en een christen delen hun gedachten

Op woensdagavond 4 mei keek ik met miljoenen landgenoten naar de dodenherdenking op televisie. Het viel me op dat er op de Dam een rijke variatie aan mensen te zien was. Mannen, vrouwen en kinderen met allerlei achtergronden en ideeën waren een paar minuten verenigd in hun verdriet en pijn, verbonden in hun afschuw van geweld en onderdrukking. Mooie woorden werden gesproken over vrede en vrijheid. Een meisje van 15 jaar droeg een indrukwekkend gedicht voor.

Vrijheid is niet vanzelfsprekend. Vrede is dat evenmin. Voor vrijheid heeft bloed gevloeid. Voor vrede is strijd geleverd. Het zijn vreemde paradoxen en het is goed om in ieder geval één keer per jaar stil te staan bij allen die hun leven voor onze vrijheid gaven, om de dag daarna met alle mensen die in dit land mogen leven samen feest te vieren!

Op dit blog liet ik eerder al Jousra aan het woord: een vrolijke Amsterdamse moslima die met trots over haar geloof praat en die vrijmoedig met iedereen in gesprek gaat. Ze is wie ze is, ze gelooft wat ze gelooft en ze dringt niemand anders haar overtuiging op. Dat spreekt mij aan. Ik ben heel wat jaren ouder dan Jousra, ik sta anders in het leven. Ik ben een man, een vader, een volgeling van Christus. Maar net als Jousra wil ik graag op zoek gaan naar wat ons bindt, naar waarden die we delen en naar wegen die ons allebei hoop geven. Lees je mee? Laat gerust van je horen in de comments.

Jousra: Wat is vrede en hoe kijk ik er als moslima tegen aan?

Het Arabische woord voor vrede is salaam – een woord dat deel uit maakt van de Arabische moslimbegroetingen. Islam is Arabisch voor overgave of onderwerping. Moslim betekent iemand die zich onderwerpt. En nu vragen jullie je misschien af: waarom zet je dat erbij? Heel simpel, want door mijn geloof weet en begrijp ik wat vrede is. Dat is mijn basis en dit geloof heeft mij opgedragen een vredig mens te zijn. Althans, dat is mij meegegeven, al heb ik nog wel een eigen keus om dat op te volgen of niet.

Veel niet-moslims denken bij het woord moslim aan extremistische groepen en zelfmoordaanslagplegers. Dat is dus echt een verkeerd beeld. De meeste moslims zijn, net als ik, gewone vredelievende mensen met hun eigen dromen en problemen. Zij moeten met hetzelfde respect behandeld worden als we aan andere medemensen geven.

Laat ik bijvoorbeeld zeggen dat Jezus Christus zijn volk leerde om ‘je vijanden lief te hebben.’ Ondanks dat Jezus een goed voorbeeld was vroeger – en nog steeds – is er wel degelijk geweld en slechtheid gepleegd door degenen die zichzelf ‘christenen’ noemen. Net zoals er velen zijn die zichzelf ‘moslim’ noemen en die niet leven volgens de regels van Mohammed, kan ik als moslima gerust zeggen dat velen die zichzelf ‘christen’ of ‘jood’ noemen, niet leven volgens de regels van hun geloof. Dat zijn nou eenmaal feiten en dit is wat we elke dag terugzien in deze maatschappij. Dus mijn punt is: vrede is niet gerelateerd aan één specifiek geloof maar als mens moet je zelf vrede zijn. Ik als moslima moet van mijn geloof vredig zijn maar uiteindelijk heb ik zelf een keus om mij eraan te houden of niet, zoals ik hierboven al vermeld heb. Als mens moet je er naar willen streven met of zonder geloof.

Ik, Jousra, geloof dat je pas een vredig mens kan zijn door zelfkritisch te zijn, door jezelf te durven confronteren met jouw eigen ik, iets wat veel mensen niet durven uit angst om het slechte te zien. Elk mens heeft het slechte en het goede in zich. Durf daar dus naar te kijken want alleen dan kan je iets veranderen. Ook is het zo dat je een vredig mens kan zijn doordat je tevreden bent met wat je is gegeven, zelfs al ben je bijvoorbeeld kreupel! Leer daar mee te leven en durf in de spiegel te kijken en te zeggen: ik houd van mezelf en niemand kan mij een minderwaardigheidscomplex aanpraten.

Deze dingen die ik nu opnoem hebben allemaal te maken met een vredig mens willen zijn. Door van jezelf te houden en je naasten lief te hebben, door een oprecht mens te zijn die niks doet uit eigenbelang maar omwille van God. Een mens die tevreden is met wat hij/zij heeft, dat is voor mij een rijk mens! Een vredig mens, iemand die elke nacht heerlijk slaapt.

Paul: Ieder die op de Weg van Jezus wil gaan, zal vrede vinden

Ik ben blij met Jousra. Met een paar hartelijke zinnen en oprechte gedachten maakt zij duidelijk dat veel mensen gewoon niet snappen wat de meeste moslims geloven en hoe zij in het leven staan. Helaas zijn er bepaalde islamitische groeperingen die geweld gebruiken als middel in een ‘heilige oorlog’. Maar ook uit naam van het christelijk geloof zijn er verschrikkelijke misdaden gepleegd en ik geloof niet dat echte volgelingen van Jezus daar mee in kunnen stemmen.

Toen Jezus op aarde kwam, klonken uit de hemel deze woorden: ‘Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.’ (Lucas 2:14) Dit is een zegenbede, een wens, een vredesverklaring. God weet dat wij op aarde elkaar naar het leven staan en dat we in een staat van oorlog leven. Die staat van oorlog heeft alles te maken met de strijd tussen goed en kwaad. Ook ik geloof dat een mens – omdat hij/zij een vrije wil heeft – zelf kan kiezen voor het goede of het kwade. Vanuit egoïsme zijn we geneigd om ons eigen belang te zoeken en onszelf te bevoordelen ten koste van onze naasten. Maar dit zegt de Bijbel hierover: ‘De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid.’ (1 Kor. 13:4-6)

Mensen van goede wil. Die kom je gelukkig tegen onder alle overtuigingen en culturen. De mensen die voor geweld kiezen zijn meestal in de minderheid, maar zij kunnen het leven van heel veel mensen ondragelijk zwaar maken – ze kunnen het zelfs afnemen. Ik zoek graag het gezelschap van mensen die uit liefde willen handelen, mensen die naar vrede willen streven.

Ik geloof dat God ons in Jezus tegemoet gekomen is. Jezus is Gods liefdesverklaring, zijn aanbod van vrede en verzoening. Ieder die op de Weg van Jezus wil gaan, zal vrede vinden. Als christen geloof ik dat we verschillen met andere mensen kunnen overbruggen door zelf de eerste stap te zetten op de weg van vrede. Wees bereid om de minste te zijn. Toon respect, stijg boven jezelf uit en biedt vergeving aan als je onrecht is aangedaan. Zo kunnen we door de liefde van Jezus bevrijd worden van een spiraal van vergelding en geweld. Zo kunnen we ons ook hoopvol uitstrekken naar een wereld waar recht en gerechtigheid zal heersen. Ik geloof in die toekomst en het is mijn droom dat veel mensen vanuit datzelfde verlangen willen samen leven!

11 gedachten over “Vrede en vrijheid – een moslima en een christen delen hun gedachten

  1. “Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij. Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.
    Ten slotte, broeders en zusters, schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient.” (Filippenzen 4:5-8)

  2. Paul,

    Heb je artikeltje met plezier gelezen – totdat… je de Bijbel aanhaalde… om je visie misschien wat meer gewicht te geven?
    Je citeerde: ‘Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft'(Lucas 2:14).

    Ik lees in diverse andere vertalingen ‘in wie hij welbehagen heeft’ en/of ‘bij mensen des welbehagens’.
    Natuurlijk heeft GOD alle mensen lief – de goede en de kwade maar… de Engelen zeggen: Vrede voor de mensen in wie hij ‘WELBEHAGEN’ heeft en niet ‘Die hij liefheeft’.

    Je hebt je punt gemaakt, maar… met het aanhalen van de bijbelse teksten hierboven, verzwakte m.i.z juist je hele verdere betoog.
    Jammer voor al die moeite die je gedaan hebt.

    Groet,

    Humphrey

  3. Dank voor je reactie, Humprey!
    De woorden die ik citeer komen uit de Nieuwe Bijbelvertaling van het NBG. Zie Lucas 2:14. Let ook op de voetnoot die daar bij is geplaatst (je kunt kennelijk meer kanten op met deze tekst: welbehagen, vreugde vinden, liefhebben).
    Welbehagen is een ouderwets woord. Het is qua betekenis niet wezenlijk heel anders dan ‘liefhebben’ en ook als ik andere (oudere) vertalingen zou hebben geciteerd blijft mijn betoog hetzelfde. Ik snap dus niet hoe dit mijn argumentatie kan verzwakken. Zegt de Bijbel iets anders? Je schrijft dat God ons natuurlijk liefheeft (er zijn andere bijbelteksten die dat inderdaad bevestigen, bijv. Joh. 3:16). Als je het met mijn betoog eens bent en bovendien instemt met de bijbeltekst die ik citeer: hoe kan dit dan ‘jammer’ zijn of afbreuk doen aan mijn woorden??

  4. Ha Paul,

    Tja ‘ouderwets’ dat ben ik kennelijk ook 😦
    Kom nog uit de tijd dat een pot was om thee mee te zetten en een nicht nog familie van je was.

    Maar alle gekheid op een stokje, de bottom line van mijn reactie is dat teveel mensen de Bijbel aanhalen (en er een ‘eigen’ draai aangeven) of nog erger… de BIJBEL gaan UITleggen ipv gewoontjes voorlezen enne de ‘UITLEG’ ervan overlaten aan… de Heilige Geest.
    Met gevolg ‘kerkscheuringen’ – verdeeldheid allom onder elkaar.

    Let dus maar niet verder op mijn comment 😉 de Christelijke stekels zoeken bij mij gewoon een uitweg als ‘men’ Zijn Woorden ‘te pas en te onpas'(=Bijbels) aanhaald.

    Jammer ook dat je schreef: ‘…die hij liefheeft’ ipv -die Hij liefheeft- geen tikfoutje neem ik aan?

    Vergeet me verder maar Paul – we doen allebei ons werk en dat is ook belangrijk toch?

    GODS ZEGEN!
    Met vriendelijke Christelijke groet,

    Humphrey

    1. Zo is het, we blijven allebei het licht van de Zoon verspreiden. Tja, die hoofdletter. Dat heeft voor mijn (taal)gevoel niets met eerbied te maken. Het is een (oude) afspraak in het Nederlands en de NBV heeft ervoor gekozen om persoonlijke en bezittelijke voornaamwoorden die verwijzen naar God, Jezus, of de Heilige Geest niet met hoofdletters te schrijven. Sommige mensen hebben daar moeite mee, ik absoluut niet. Eerbied zit in hoe je iets zegt, wat je zegt en vanuit welk hart je het zegt. Hoofdlettergebruik, dat is een conventie, een taalafspraak.
      Ik neem je niets kwalijk hoor, je kunt beter eerbiedig zijn dan brutaal. Maar taal verandert. We gebruiken geen Gij meer, maar U. En ik vind het geen probleem om die u niet met een hoofdletter te schrijven. Hoe groot ik mijn letters ook maak, God is altijd oneindig veel groter. 😉

      Hartelijke groet!

      1. (Paul, dit is off-topic vrees ik. Als je vindt dat dit teveel afleidt van het thema, verwijder de comment dan alsjeblieft)

        Mag ik nog even doorgaan op die NBV-vertaling met de term “broeders en zusters”?
        In de NBV is dit ongewijzigd gebleven, om redenen die mij onbekend zijn. Volgens mij zou dit gewoon “broers en zussen” moeten zijn.

        Waarom dit wel of niet uitmaakt: “broeders en zusters” is gewoon oud-Nederlands en wordt alleen nog gebruikt als ambtstaal, vanaf een preekstoel of vanachter een katheder. Het is zogezegd, een formele aanspreektitel.

        Als ik dan de bijbel lees, kom ik tot de gedachte dat het allesbehalve formeel bedoeld is. Overal in de bijbel waar een persoon dit uitspreekt, richt hij zich tot mensen die hem na aan het hart staan.

        Dit ter illustratie dat taal aan verandering onderhevig is en dat woorden een andere lading kunnen krijgen (neem bijv. fundamentalisme…)

  5. Mooie verhalen,
    Hoe je het ook wendt of keert
    We zijn en blijven de zonen en dochters van Abraham.
    Als we dingen uitvoeren die niet de wil van de Vader zijn, komt er vaak onheil van.
    Vrede, als het vanuit jezelf moet komen?????????
    daar twijfel ik bij mezelf dan weleens aan
    Maar Jezus zei: Mijn vrede laat ik jou, Mijn vrede geef ik je.
    Altijd als ik geen vrede ervaar of heb door vaak situaties, ga ik gelijk naar Jezus en praat met Hem, om weer in Zijn vrede te komen en te blijven.
    Het is een welbehagen voor God, en Hem welgevallig als wij bidden net als Jezus: het gebed om EENHEID zo belangrijk
    Als bruid zal er eerst EENHEID moeten zijn, voordat Jezus terugkomt.
    U bent Heer over Egypte: Uw volk
    U bent Heer over Assur: het werk Mijner Handen
    U bent Heer over Israel: Uw erfdeel
    Dank U Heer, dat U Heer bent over alle volken, over de wereld en over alle situaties. Jezus we vertrouwen op U. Alleluia

  6. Jaren geleden sprak ik toevallig (God deed ons dat toevallen) een Marokkaan die mij zei dat islam “vrede” betekent. Ik neem aan dat hij van Berberse herkomst was, want islam betekent zoals Jousra stelt, onderwerping. Een moslim is dus een onderworpene. Zie hiervoor mijn weblog op hyves: De betekenis van islam.

    Dan het gedeelte uit Lucas 2: als je vertaalt: “vrede voor alle mensen, die Hij liefheeft” met komma dus, betekent het dat Hij alle mensen liefheeft. Zonder komma gaat het alleen om diegenen die Hij lief zou hebben? Nee, het gaat erom dat Gods vrede alleen te beleven is door hen in wie Hij plezier beleeft, die zijn genade aangenomen hebben. Goddelozen, zo zegt de Heer, kennen geen vrede (Jesaja 57:19-21).

    Dit brengt mij de bergrede waarin Jezus alle mensen oproept om vredestichters te zijn, zij zullen kinderen van God genoemd worden. Laat je met God verzoenen, past daain helemaal.
    Het brengt mij ook met het boek dat je uitgegeven hebt: Verklaar moslims de vrede. Ik vind het zo markant dat juist moslims die elkaar salaam wensen (en joden elkaar shalom) zo verlangen naar Vrede. Als christen kan ik zeggen dat ik Jezus heb leren kennen als mijn Vredevorst (“Hij is onze vrede”). Dat heeft niets te amken met afwezigheid van oorlog of conflicten, maar zijn inwoning in mij dooe zijn geest. Wat mij bezighoudt: hoe kan ik dat aan moslims tastbaar maken, dat ik zijn innerlijke vrrede beleef elke dag weer?

Geef een reactie op Jousra Reactie annuleren