Nee. Laat ik maar gelijk beginnen met het wegnemen van onnodige angst, er zijn al genoeg dingen waar we ons in deze tijd wel druk over moeten maken. Een onheilspellend bericht over een dreigende mega-vulkaanuitbarsting kun je gewoon voor kennisgeving aannemen. Ik las er gisteren over op Twitter en Facebook – wat losse opmerkingen over een gigantische slapende vulkaan in de Duitste Eifel die tekenen van leven zou vertonen. Mijn belangstelling was vooral gewekt omdat ik met mijn gezin afgelopen zomer lekker rondjes gezwommen heb in één van die prachtige vulkaanmeren die je niet ver van onze grens kunt aantreffen. Zou ik misschien tijdens een van die rondjes met mijn krachtige zwemslag de vulkaan geactiveerd hebben? Mocht dat zo zijn: sorry.
Angst voor een dergelijke natuurramp is niet raadzaam. Als de supergrote slapende vulkaan (hij doet al zo’m 12.000 jaar een tukje) net buiten onze landsgrenzen open zou breken, dan zijn we massaal de klos. Maar heeft het zin om daar nu al wakker van te gaan liggen? Alleen omdat het leuk is om aan het begin van 2012 wat paniek te zaaien (en kranten te verkopen), schreef de Britse Daily Mail een sensatieverhaaltje over zo’n aanstaande eruptie. Nee, ze zeggen niet dat het echt staat te gebeuren, maar formuleren hun berichtje zo dat je dat wel zou kunnen gaan denken. Andere media pakten het verhaal ook op, zoals de Belgische krant De Morgen – die bij een foto dit bijschrift plaatst: Het lieflijke meer Laacher See herbergt een ‘monstervulkaan’.
Ik heb vorig jaar lekker van water en zon genoten in Schalkenmehren – een plaatsje in de Eifel, gelegen aan een vulkaanmeer. In de directe omgeving zijn een aantal zgn. ‘Maare’ – meren die ontstaan zijn in de uitgedoofde toppen van oude vulkanen. Als je daar rondloopt zou je het absoluut niet vermoeden, maar de aarde is daar ooit vreselijk tekeer gegaan. Nu is er bijna geen vrediger en lieflijker landschap te bedenken dan het Eifelgebied. Wanneer je toch stiekem een beetje angst in je buik voelt opborrelen, verwijs ik je graag naar een kort artikel op Wired waarin koeltjes wordt afgerekend met de paniekberichten. Laten we ons druk maken over echte problemen en dreigingen, die zijn er in onze wereld meer dan genoeg, en laten we niet vergeten om in de vakantie heerlijk tot rust te komen. Dat kan bijvoorbeeld vlak over onze landsgrens, dobberend en genietend in zo’n schitterend vulkaanmeer.
De vulkaan die ‘tekenen van leven’ zou vertonen – gebruikelijke gasbelletjes uit de bodem – is inderdaad erg groot. Het gaat om de ‘Laacher See’ (rechtsboven op onderstaande Google maps afbeelding). Onze vakantiefoto’s maakte ik rond de meren bij Schalkenmehren – linksonder in beeld aangegeven met een A. Een paar van mijn foto’s zie je hieronder (klik op de plaatjes voor grotere weergave).
VRIJSPRAAK 
“Zou ik misschien tijdens een van die rondjes met mijn krachtige zwemslag de vulkaan geactiveerd hebben? Mocht dat zo zijn: sorry.”
Ja ja, en denk je er zo mee weg te komen ;0)
Ik denk dat we liever horen van mega-natuurrampen waar we niets aan kunnen doen. Dan kunnen we ons eigen leven gewoon door laten sudderen. En ik mag het zeggen, want ook ik rij nog steeds auto, eet vlees, koop spullen ‘made in China’ zonder na te denken over de omstandigheden waarin ze gemaakt zijn, zit zonder dikke trui op de bank… Pff. Is 3 januari ook nog op tijd om goede voornemens te maken? Dan ga ik nu een trui aantrekken en de thermostaat lager draaien.
Lezen en met een korrel zout nemen.Uitbreken van vulkanen kan altijd maar als het ooit gebeurd ..zien we wel het kan nog 12.000 jaar duren.Yellowstone heeft men ook al 100derden keren volledig in de lucht laten vliegen ..dus niet panikeren ..en als je deze zomer terug naar ginder moest gaan..zeker blijven zwemmen
Toevallig was ik daar ook twee jaar geleden. Bij die drie (bekende) kleine meren op rij. Fascinerend dat je zo ‘zomaar’ langs een (oude) krater loopt. Het regende toen en echt zwemmen kon je er niet. Kan me niet herinneren belletjes te hebben gezien. Wel een klein kerkje met een begraafplaats.
Mooi gebied. Eerlijk gezegd geloof ik er niets van dat het daar rommelt. In Yellowstone komt de bodem langzaam meetbaar naar boven. Daar zouden we ons meer zorgen over kunnen maken. Eens zal daar iets gebeuren, maar het echte gevaar is altijd dichterbij dan je denkt. Vandaag schokte mij het nieuws van die koolmonoxidevergiftiging in Huizen. Ik fiets vaak genoeg langs dat huis. Wat moeten die ouders intens lijden. Zij zouden misschien wel willen dat de bodem zou oprispen om aan alles een einde te maken. En velen met hun. 2012 is wat mij betreft nu al een rampjaar van de eerste orde.