William Paul Young: “Ik denk dat we bedoeld zijn voor echtheid. We zijn ontworpen om te zijn wie we werkelijk moeten zijn. In de DJ-wereld is zoveel onechtheid en er is een voortdurende push om die nepwereld binnen te gaan.”
Dennis van der Geest: “Als je hier in een kano vaart dan weet je dat dit zo is. Mensen zijn in de discotheek met te veel drank en drugs. Natuurlijk is het fake. Maar het probleem is dat het ook weer géén fake is. Het lijkt echt.”
William Paul Young: “Waarom zou je je druk maken over authenticiteit? Waarom geef je jezelf niet over aan de nepwereld?”
Dennis van der Geest: “Ja…”
HEB IK EEN TE NEGATIEF BEELD?
Deze dialoog uit OP ZOEK NAAR GOD maakte gisteren veel indruk op mij. Het is een fragment uit een gesprek tussen wereldkampioen judo Dennis van der Geest en William Paul Young, schrijver van The Shack. Dennis heeft zich na zijn topsportcarrière gericht op zijn andere passie: de wereld van muziek en dance feesten. In deze wereld draait alles om ervaring en gevoel – het feest zelf is de reden van het feest. Als je er met enige afstand naar kijkt (stel dat je een bezoeker van een andere planeet zou zijn…) dan vraag je je af waar mensen zo opgetogen over zijn. Met je nuchtere verstand zie je een nepwereld met mensen die elkaar laten geloven dat ze het geweldig naar hun zin hebben. Drank en drugs zijn vaak nodig om deze zeepbel in stand te houden. Of heb ik een te negatief beeld? (Ik kom zelf ook van een andere planeet, moet je weten).
GESPREKKEN EN CONFRONTATIES
De botsing van werelden maakt Op zoek naar God tot zo’n fascinerend programma. Ik sla alle uitzendingen van “Boer zoekt vrouw” met groot gemak over – ze zijn niet aan mij besteed – maar deze EO-serie boeit mij zeer. Dat kun je ook wel zien aan de aandacht die ik er op dit blog aan geef. Als gelovige merk ik dat het binnenlaten van buitenstaanders minstens zo confronterend is voor de insiders als voor de outsiders. Christenen spreken een merkwaardige geheimtaal voor veel ongelovigen. Het enthousiasme over Jezus en een eeuwenoud boek is moeilijk overdraagbaar aan mensen die hier totaal geen gevoel bij hebben (ik denk nu aan de ontmoeting tussen Kees Kraaijenoord en Gordon – we zijn daar getuige van een soort mentale kortsluiting…).
BEHOEFTE AAN VREDE EN ECHTHEID
Bij welke ontmoetingen was er een klik en bij welke confrontaties een kortsluiting? Het zijn niet de veelpraters die tot het hart van Dennis, Gordon of Lizelotte doordringen. Dat is voor mij, veelprater bij uitstek, een belangrijke les. De televisie is een snelkookpan en de gesprekspartners van de Godzoekers zullen natuurlijk de druk voelen om de ander te overtuigen. Maar dat werkt dus niet. Momenten van kalmte, bezinning en stilte zijn kennelijk veel beter geschikt om iets van het geloof over te dragen. Mensen die gewend zijn om in een drukke schijnwereld te leven (de wereld van show, sport, entertainment en theater) hebben behoefte aan vrede en echtheid. Je zag hoe Gordon knettergek werd van de hectische waanzin in Jeruzalem. Jezus nam zijn leerlingen niet voor niets vaak mee naar een rustige plaats. En als hij in Gods nabijheid wilde zijn, zocht hij de stilte op. Zelfs hij! In de hectiek van Jeruzalem ging hij een scherpe discussie met farizeeën en schriftgeleerden (de godsdienstige elite van die dagen) niet uit de weg. Maar dat waren confrontaties – scherpe, openlijke veroordelingen van hypocrisie en onrecht. Een echte ontmoeting van hart tot hart zien we tussen Jezus en Nicodemus (Johannes 3 – het hoofdstuk waar sommigen alleen vers 16 van lijken te kennen), een farizeeër die ’s nachts bij Jezus kwam om in alle rust en op een uiterst respectvolle wijze het gesprek aan te gaan.
IK WEET HET NIET, IK HEB GEEN FLAUW BENUL
De drang om mensen ‘te bekeren’ is bij christenen zo groot dat zij zichzelf overschreeuwen. Daarbij worden woorden gebruikt die tot het christelijk jargon behoren en die voor de communicatie met ongelovigen onbruikbaar zijn. En helaas stel ik vast dat het in veel gevallen de christenen zijn die in een nepwereld leven. De echte wereld is buiten. Daar lopen authentieke mensen rond met oprechte vragen. In het christelijke wereldje zie ik helaas te veel mensen die doen alsof ze alles precies op een rijtje hebben en die menen dat ze op elke vraag een gepast antwoord moeten hebben. Je hoort christenen maar weinig zeggen: “Ik weet het niet, ik heb geen flauw benul.”
LUISTER EERST EENS NAAR HET VERHAAL
Zijn christenen dan fakes? Nee. Ze zijn gewoon iets te enthousiast en te veel naar binnen gekeerd. Hun geestdrift is niet altijd aantrekkelijk maar werkt vaak juist afstotend. Ook gelovigen zijn echte mensen met echte vragen en echte twijfels. Het helpt al enorm als we dat eerlijk uitspreken en niet de indruk proberen te wekken dat we alle levensvragen tot achter de komma hebben opgelost. Ik denk dat gelovigen de stilte in moeten duiken om nuchter te worden en tot bezinning te komen. En als we dan weer de gewone buitenwereld binnenstappen om echte mensen te ontmoeten, dan doen we er goed aan om onze mond te houden. Luister eerst eens naar het verhaal van Dennis, Gordon en Lizelotte. Probeer eerst eens te begrijpen in welke wereld zij leven en wat hun vragen zijn. Zoek naar een gemeenschappelijk uitgangspunt, naar raakvlakken. Pas dan komt er een betekenisvolle discussie op gang.
OP ZOEK NAAR GELOOF DAT AL AANWEZIG IS
Een prachtig voorbeeld van zo’n betekenisvolle discussie? Het diepzinnige gesprek tussen Dennis van der Geest en William Paul Young (je kunt het hier terugzien -vanaf ca. de 35e minuut- maar ik heb het als studiemateriaal ook even uitgeschreven hieronder). Waarom wekt de Amerikaanse auteur geen irritatie op en veel andere enthousiaste christenen wel? Omdat hij kalm is en heel goed luistert. Hij toont begrip en respect voor zijn gesprekspartner en sluit aan bij de basis van geloof die al aanwezig is. Deze dialoog is goud voor iedere gelovige die van hart tot hart wil communiceren met iemand die God nog niet werkelijk heeft ervaren:
Dennis: Luister. Ik ben deze zoektocht begonnen. Ik geloof niet, maar ik ben ermee begonnen en ik zei: Oké, ik ga dit doen, maar dan doe ik het wel serieus. Ik ga niet alleen maar TV maken, een leuk programma maken en boeiende mensen ontmoeten en meer niet. Ik wil het serieus proberen. Ik heb dus serieus geprobeerd me open te stellen. Ik heb in de auto al eens gezegd, na het kajakken en die wandeling, dat ik m’n best had gedaan. Dat was de tweede keer dat ik zei: God, als u er echt bent, kom dan. Maar als ik maar geen feedback krijg, verlies ik mijn belangstelling en zal ik toch concluderen dat God niet bestaat. Gezien de mogelijkheden, als ik uitga van mijn manier van geloven, is dit momenteel het maximaal haalbare. En als hij dan niet reageert, dan keer ik terug naar het uitgangspunt van mijn zoektocht. Dan ben ik weer een van die miljoenen mensen die zeggen: Misschien is er iets, maar ik weet niet wat. Zo simpel is het.
(William Paul Young heeft tijdens deze persoonlijke woorden van Dennis gezwegen en alleen maar instemmend geknikt. Kijk eens hoe vaak Dennis hier het woordje ‘ik’ gebruikt… Hij durft hier echt persoonlijk te zijn omdat hij z’n gesprekspartner serieus neemt en vertrouwt.)
William: Vertel me eens waar je wel in gelooft. Geloof je in liefde?
Dennis: Ja natuurlijk. Als je… Natuurlijk.
William: Bid dan tot de Liefde.
Dennis: Ja…
William: Het maakt geen deel uit van je hersenen.
Dennis: Nee.
William: Liefde is onzichtbaar en toch echt.
Dennis: Ja.
William: Het is iets wat waarachtig is.
Dennis: En het zit in je.
William: Ja. En de Bijbel zegt ook: God is liefde. Als je in liefde gelooft, op anderen gerichte, pure, onbaatzuchtige liefde, moet je tot de Liefde bidden.
– stilte –
Dennis: Dat is een goeie. Serieus…
William: Want dit is iets waarin je gelooft. Ik geloof er ook in.
Dennis: Oké, maar ik weet niet of het me helpt om God te vinden.
William: Dat weet ik ook niet. Maar het is wel iets waarin je gelooft.
Dennis: Ja, en dat helpt. Want anders kan ik het maar moeilijk ‘waar’ vinden.
William: Daar kan ik inkomen.
VRIJSPRAAK 
Prachtige dialoog inderdaad. Eindelijk een christen die het aandurft uit zijn ivoren toren van zijn eigen gelijk te komen en aansluiting zoekt en vindt bij waar Dennis zich op dat moment bevindt. Het contrast met de aanpak van Kees Kraayenoord is groot. Luisteren maakt verschil.
Mooi stuk over dit programma. Ik probeer iedere avond te kijken, zoals ik ook altijd Boer Zoekt Vrouw kijk, overigens 😉
De zoektocht van de BN’ers is authentiek in beeld gebracht. Ik herken me eigenlijk vaker in hen dan in de christenen met wie ze in gesprek zijn. Kudos voor de EO voor het maken van dit soort programma’s. Zouden er meer van moeten zijn.
Ik voel inderdaad erg mee met de 3 gasten, ze zijn oprecht bezig in hun zoektocht. Zij geven hun grenzen van hun (on)geloof eerlijk aan. Ik vraag me zelf weleens af of Christenen de grenzen van wat ze werkelijk waar achten vaak niet overschrijden omdat het op die manier zou moeten. Ik weet dat Jezus de weg is om de waarheid te ervaren, dat Hij levend water schenkt. Maar of de verhalen in het oude testament werkelijk zo letterlijk gebeurd zijn? Ik kan me dat moeilijk voorstellen door het perspectief van vandaag.. En is het dan neit authentieker om te zeggen dat ik dat gewoon niet kan bevestigen? Of kies ik ervoor om dat wel te willen omdat ik anders niet gered wordt/in de Hemel kom?
De ontmoeting tussen Dennis en Paul Young maakte ook bij mij een diepe indruk. Wat mij heel erg opviel is het vertrouwen dat Paul Young aan Dennis meegeeft. De ruimte om met God te stoeien en Dennis daarin los te laten. Ik denk, vanuit een oprecht verlangen, we toch soms als christenen te veel de boel onder controle willen hebben. En schijnbaar werkt dat niet, want ‘de zoekende’ voelt druk/controle/gebrek aan ruimte. Als laatste vond ik het zo onwijs gaaf dat Paul Young in Dennis de karakter eigenschappen van God benoemde. Om maar even aan te geven dat, gelovig of niet, we zijn doordrenkt met Zijn DNA.
@Lennard – Kees deed z’n best. It takes two to tango. De aanname van de programmamakers was: zanger + zanger = duet. Maar zo simpel is het niet. Kees is diepzinnig en vertrouwd met de Bijbel. Hij is heel enthousiast over Jezus. Gordon weet nog niets van de Bijbel en heeft geen connectie met Jezus. Praten is dan niet per definitie de beste manier om dichterbij te komen. Toen Kees ging zingen… ja, toen gebeurde er wat en ging het hart van Gordon mee-resonneren. Boeiend.
@Erik – Ik kijk helemaal geen TV. Ik ontvang die programma’s rechtstreeks in mijn hersencellen, want ik ben buitenaards spiritueel. Maar serieus, Boer zoekt vrouw is ook een prima programma. Het boeit mij gewoon niet. De EO toont inderdaad lef met deze serie, maar de 3 gasten verdienen ook diep respect. Je moet maar durven.
@Gideon – De Bijbel is een heel oud boek. Er staan geschiedenisboeken in, maar ook wetten, gedichten, liederen, verhalen en wijsheden. Wij kijken met (post)moderne ogen en benaderen de tekst met de kennis van onze tijd. Het is belangrijk dat je elk boek probeert te verstaan in de cultuur en context van die dagen. Dwars door alles heen spreekt er wel een tijdloze boodschap die je kunt samenvatten met: schepping, val, verlossing, herstel. De rode lijn is belangrijk, maar de Bijbel is zeker geen ‘toegankelijk’ boek. Je kunt je tanden erop stukbijten, je hersens suf piekeren… Ik zeg: lees de Bijbel vooral met je hart. Als een liefdesbrief van God aan mensen.
En je hebt gelijk: je moet eerlijk zijn. Als je iets niet snapt of gelooft, dan moet je dat gewoon zeggen. Ook tegen God.
@Floris – Moet je dan ook niet aan Jakob denken die met God worstelt? Christenen denken vaak dat zij het voor God op moeten nemen, maar volgens mij redt God het prima zonder ons. Als we er niet te veel doorheen praten, kan hij wel door jou en mij spreken – ha ha. Het evangelie wordt niet DANKZIJ ons, maar ONDANKS ons verspreid, denk ik soms. 😉
En ja, mooie woorden over Gods DNA. Alles wat leeft getuigt in wezen van God. Geknakt riet moet je niet breken, een walmende pit niet doven. Het aanwezige geloof moet je niet uit- maar aanblazen. Right?
prima weergave Paul, wat een verschil van benaderingswijze.
ik denk dat william echt de kunst van geestelijke begeleiding beheerst, die we vanuit de katholieke traditie kennen en die mensen als kees waayman e.d. naar voren brengen.
ook niet gelovigen hebben recht op geestelijke begeleiding, op gidsen de ze vertrouwd met het geheim van de levende God die in Jezus Christus ons tegemoet komt. We hebben als evangelische christenen toch erg veel last van 4-geestelijke wetten benaderingswijze, die an sich waar zijn, maar niet zo gehanteerd kunnen worden.
iedereen die bezig is met de kerstpreken veel sterkte met het vinden van de goede insteken bij de preken over God vinden in Christus Jezus.
Shalom robbert jan
@rjperk – Eens. Ik herinner me een heel ander programma van de EO. Andries Knevel ging op bezoek in een klooster en begon gelijk te praten, te praten en te praten. Hij kreeg geen weerwoord, maar een minzame glimlach. Stil zijn en luisteren – een verloren kunst.
En wat de kerstpreken betreft. Ik nam mijn schoonzus eens mee naar een van de kerstnachtdiensten van de Meerkerk. Zij komt anders nooit in een kerk. Alles verliep naar wens. De preek was prima, de muziek prachtig. Bij het wegrijden van de overvolle parkeerplaats waar bezoekers van de volgende dienst al weer gebruik van wilden maken, zei m’n schoonzus: “Zo, nu eens zien hoe die christenen uitparkeren.”
Dus: allemaal veel succes met christelijk parkeren en uitparkeren!
En zullen we dan ook allemaal eens wat langer stil zijn en oprecht luisteren naar een ander? Mooi voornemen voor 2011.
Paul , deze woorden raken voor mij iedere keer weer de kern van kerst. brgroet rj
Waarom wilde Gods Zoon in de nacht en in een stal geboren worden?
In de herberg was het te luidruchtìg.
God wil in ons zwijgen binnenkomen.
Het Licht komt tot hen die in de duisternis naar Hem hunkeren, Gods woord komt tot hen die zelf niet meer het woord hebben.
Niet dat wij aan het woord komen is belangrijk, maar dat God in ons aan het woord komt.
Hij laat zijn woord pas in ons zwijgen binnendringen. Hij bewerkt de verandering van ons wezen, als we zwijgend voor Hem zijn.
Waag het met de leegte! Durf u afleiding te ontzeggen.
Waag het, eenvoudig te wachten op God, op zijn komst.
Zoals een soldaat op wacht staat en met niets de tijd verdrijft – hij waakt en wacht slechts – zie zo uit naar God.
Stilte voor God is nooit tijdverlies.
Pas deze stilte bewerkt, dat wij aan anderen niet slechts iets geven, namelijk ons kunnen en weten, maar het eigenlijke:
een hart dat is aangeraakt door lìefde.
( van H.Spaemann in het boek van Frans Horsthuis de Koninklijke weg)
Prachtig.
http://www.jahr-der-stille.de/index.php?node=3
is een mooi duits initiatief wat wellicht IN Nederland ook eens aangekaart kan worden, maar hoe krijg je 16 miljoen bondscoaches stil in dit kikkerlandje
ik ben zelf ook veel bezig geweest met ps 131 e.d. die veelzeggend is over het verkeren met God in de stilte.
zie ook keltische gebeden gisteren ochtend
ik wens jullie allen een stille kerst toe om werkelijk te verstaan wat God te zeggen heeft. Stilte is immers de zendtijd van de Heilige Geest.
Ik wilde op ‘like’ klikken, maar ik heb geen WordPress-account. Dan maar zo: mooie blog :-). De echtheid en ontspanning in de ontmoeting tussen Dennis en Paul raakte mij ook.
Beetje laat Paul, maar je reactie is een zoete troost voor mijn gemoed temidden van de christelijke reacties dat er betere theologische onderbouwing of betere apologetiek had moeten komen. Daar werd ik heel sip van.
Maar jouw reactie daarentegen raakt mijn beleving in de kern. Aansluiting is het wat er voor mij uitspringt. Mijnheer Young was voor mij ook het mooie voorbeeld hierin. Geen feitjes over Jezus of over God, maar kijken waar Dennis zat en hem daar een stapje in verder helpen. Op een heel dienende manier zonder enige waarheid in pacht te hebben. Dit herkende ik ook in Christa en de andere creatieve dame. En Gert deed dit op een manier die – volgens mij – hem zelf boven de pet ging. Dat was heel bijzonder. De mensen die een boodschap hadden en niet de aansluiting vonden schoten hierin tekort. Maar daar reken ik ze niet op af. Het had mij immers ook kunnen gebeuren.
Als er iets moet worden geleerd door christenen van Op Zoek Naar God, hoop ik niet dat ze met nog beter en zwaarder doortimmerde argumenten komen, maar dat ze jouw blog lezen en op zoek gaan naar aansluiting met het hart van de mensen met wie ze echt contact gaan maken. Met wie heb ik te maken, wat houdt hem/haar bezig en hoe kan ik daarbij komen. Met wie ik ben en dan misschien nog met wat ik zal doen of zeggen.
Deze les trek ik er uit, voor mezelf.
Waardering voor je blog, Paul en hartelijke groet,
Ronald
In gesperk met echte mensen in een nep wereld, of, In gesprek met nep mensen in een echte wereld.
Hoe betrekelijk inhoudelijk zijn woord en geschrift, juist, net zo geloofwaardig als de mensheid zelf.
De wereld bestaat niet, nog steeds heet onze planeet de aarde.
Het verschil tussen nep en echt bestaat ook niet ,niets heeft een vaste betekenis tussen het geboren worden en sterven, daartussen is iedereen bezig elk op zijn eigen manier zijn leventje in te vullen met bezigheden.
Deze worden voor een groot deel bepaald door invloed van omstandigheden van je leefomgeving, je word meegezogen in een plaatselijk heersend systeem in een on bepaald tijdsbestek.
Bijna niemand is bewust wie hij is, dat komt door het niet in bezit hebben van een onafhankelijk zelfstandig denkvermogen naar zichzelf toe.
Vandaar dat mensen nogal zeer bevattelijk beinvloedbaar zijn voor gebaar,beeld, woord en geschrift van anderen.
Zolang deze eigenschap de mensheid eigen blijft, kunnen ze nooit zelf bepalen wat echt of nep is.
Zien,voelen,proeven,ruiken,horen,pijn,eenzaamhied,liefde,gevoelens, die bij je zelf kan waarnemen, dat is echt.
Wat is nep, de rest, alle informatie die u krijgt van anderen hebben een bepaalde bewuste of onbewuste leugen of waarheidsgehalte.
Zolang de mens hier niet van bewust van is worden de ruimte in de hersenen opgevuld door makkelijk verkregen informatie van u medemensen.
Informatie waar u meestal niks mee doet, u krijgt te horen dat er weer een nieuwe oorlog is uitgebroken, en niemand vraagt zich af waarom er weer een oorlog is uigebroken,u denkt daar niet over na, want dat word u weer fijntjes uitgelegd door mensen die verstand hebben van oorlog voeren.
Het geloven in iets wat u zelf niet kan zien, proeven, ruiken, voelen,of horen,dan betekend dat u in bezit bent van anderen, zonder dat u het weet.
Het bewustzijn is de eenigste religie waar een mens recht op heeft om zich toe te eigenen.
Religie leer je niet in een bijbel of in een koraan,u moet het bij u zelf gaan zoeken.
God bestaat niet,u bestaal wel.
Een mens moet eens leren de zon en de aarde te aanbidden,de fundamenten van ons bestaan.
Mijn god, dat is de aarde, god heeft u uitgenodigd om bij hem tijdelijk een onderkomen te geven, de velen kunnen zich niet gedragen tijdens hun verblijf.
Blijf geloven in een god hier heel ver weg, bij hem kunt u dan u geweten op biechten en te verschonen om daarna weer door te kunnen gaan om u gastheer de aarde te vergiftigen te vernietigen.
De schepping van de aarde is niet door een god ontstaan, de aarde is god zelf.
Het word eens een keer tijd voor een nieuwe echte religie, de inhoud daarvan hoeft niet beschreven te worden, u moet u eigen tekst zelf schrijven.
De oude bijbelse geschriften hebben zijn waarden nooit bewezen, tot de dag van vandaag heeft het dood en verderf gezaaid, mensen blijken niet te beseffen het inhoudelijke van een boodschap door andere verkondigd, dit is echt.
Herman Meijer
Herman Meijer
Je ziet hoe saai een blogpost is zonder reacties
Een Blog post word enkel gevuld door volgelingen van een bestaande religie.
Religie houd een mens in leven, zonder religie geen bestaan .
Wat een treurnis, de mensheid bestaat niet.