Sorry, Lennart… het heeft even geduurd – maar hier is dan het beloofde interview. Je bent mijn Twitter-follower 400 – samen met nog 2 tweeps die aanspraak maakten op deze felbegeerde positie en deze bijzondere prijs: persoonlijke aandacht op Vrijspraak. Wie wil dat nou niet? 😉 Omdat ik ook wel nieuwsgierig ben naar de mens achter de avatar, vraag ik jullie gewoon alledrie het hemd van het lijf. Hoewel, met vijf vragen valt dat nog wel mee.
Lennart, Aangeenbrug, Appeldijk, Heukelum, Goedereede… wat een grappige, oer-Hollandse namen. Praat die woorden eens aan elkaar voor mijn bloglezers en geef dan gelijk antwoord op deze vraag: Ben jij een echte Hollander?
Hoe Hollands wil je het hebben: op de “Appeldijk” met fruitbomen geboren in het schattig Betuws dorpje Heukelum langs de Linge. En later verhuisd naar Goedereede, waar de helft van de kerkenraad uit vissers bestond. Waar men destijds nog af en toe de klederdracht aantrok voor de folklore op jaarmarkten. Daar houdt het Hollandse op.
Hoewel de familienaam “Aangeenbrug” een voorouder doet vermoeden die in een oer-Hollands landschap langs een sloot zonder brug woonde, is de oorsprong heel anders. De naam komt uit het Duits (Enckenbrücke) en duidt op een smalle doorgang in het moeras. “Van duitschen bloed” ben ik dus zeker. Mijn voornaam Lennart is een Zweedse voornaam en mijn zussen hebben ook geen typische Hollandse namen. Tel daarbij op dat ik een groot deel van mijn jeugd in Zwitserland heb geleefd. Met onvervalst pattriotisme heb ik niet zoveel. Veel meer voel ik mij een wereldburger die toevallig in de meest gemiddelde plaats van Nederland woont: Woerden.
Maar als ik een Duitse Gasthof zit te eten en ik weer eens zie dat bruin de basiskleur is in Duitse interieuren, begin ik toch ongemerkt “ik hou van Holland” te neuriën…
Gebruik deze woorden in een logisch verband om ons te vertellen met wie wij te maken hebben als wij het hebben over Lennart Aangeenbrug: persoonlijk, preek, poezen, passie, partner, praktisch, pelgrim, photografie, prikkelen, perfectionisme, (op weg naar) pastorie.
Puntig staan er bovenaan onze website een aantal steekwoorden die met een P beginnen. Praktisch gezien allitereerde de P lekker, maar dat is dan ook de enige reden om voor deze letter te kiezen. Pronken er nu nog woorden met een P bovenaan, over een maand kan het misschien wel de Q zijn. Prima natuurlijk, maar waar staan al deze P-woorden voor? Passend is natuurlijk om het woord “persoonlijk” neer te zetten, want op de site plaatsen we dit soort berichten. Publicaties gaan daarnaast ook over onze 2 poezen, Mouse en Monkey die beide kat-holiek zijn. Paus Benedictus de XVI is zelfs vernoemd, want onze kater Mouse heet voluit “Lord McMouse Puma de XVI”. Poes Monkey (overigens een je-weet-wel-poes) draagt de namen “Miss Monkey Loedertje Jakhals”, titels die ze met verve verdedigt. Pluspunt in mijn leven is mijn vrouw Willeke, waarnaar de woorden partner en passie verwijzen. Protestant als ik ben probeer ik ook wat van mijn karakter te vermelden: praktisch en perfectionistisch. Pastoor (in opleiding) wordt je niet zomaar, na de middelbare school ben ik eerst begonnen in de photografie. Pas later heb ik de roeping ervaren om theologie te gaan studeren, waardoor ik nu regelmatig preek en op weg ben naar de pastorie. Ploeterend ga ik vooruit op die weg als een echte pelgrim, soms genietend van het uitzicht, soms schuilend voor het slechte weer. Publiekelijk probeer ik altijd prikkelend te zijn, want aan zouteloos zout heeft niemand iets.
Reageer in maximaal 100 woorden op de uitspraak: geloven doe je thuis maar.
Geloof is zo verbonden met je identiteit dat je dit moeilijk binnenskamers kunt houden. Er dient een scheiding tussen kerk en staat te zijn, maar dat wil niet zeggen dat een gelovige in het publieke domein zijn mond moet houden. Want als hij (zij) dat zou doen, zou hij daarmee zijn eigen identiteit verloochenen. Ik pleit daarom voor openheid wat je gelooft zodat je vanaf het begin zuiver de discussie in kunt gaan. (73 woorden)
Op je blog zie ik een prachtige foto van een prachtige baby. Vertel ons eens iets over Yoëlle.
Natuurlijk zal elke vader zeggen dat zijn dochter de liefste van heel de wereld is. Dat zal ik niet zeggen, want ik weet dat ze het gewoon is. Hoewel ze nu pas een paar weken (19) oud is, weet ze me nu al te betoveren met een lieve glimlach. Gehuil gaat heel makkelijk over in een brede lach als je even je gezicht je laat zien. Sinds een paar weken ligt ze al vrolijk te brabbelen, het liefst als ze net goed geslapen heeft. Dus ook ’s ochtends om 6 uur als wij nog liggen te slapen.
Wat is je droom?
Vooruitkijken in de toekomst is altijd lastig. Maar je ergens op richten en naar toe werken geeft houvast aan mijn daden en handelen. Nadat ik eerst als fotograaf aan de slag ben gegaan, werd ik geroepen door God om theologie te gaan studeren. Ik merkte dat het mijn droom is om mensen over Jezus te vertellen en zo mee te helpen de kerk op te bouwen. Dat wil ik doen met al mijn sterke kanten die ik heb (creatief, inspirator) en zwakke kanten (minutieus, dogmaticus).
Maar dromen over iets is één ding, de droom uitvoeren is een tweede. In de praktijk loop ik tegen veel obstakels aan. Vertel ik wel genoeg en op de juiste manier over Jezus? Bouw ik op een goede manier mee aan de kerk? Dat is het mooie aan menszijn: dromen worden niet zomaar in je schoot geworpen, je mag – moet – er zelfs aan bouwen om ze te verwezenlijken.
Meer weten over deze medeblogger en -tweep? Check zijn blog, volg hem op Twitter en neem hem op in je blogroll. Heb ik ook gedaan!
VRIJSPRAAK 